Yeterli Olgunluğa Erişememek

Merhaba. Güneşin ışıl ışıl parladığı bir Malatya sabahına uyandık bugün.

Bu yazımda kaç yaşına gelirse gelsin bir türlü yeterli olgunluğa ulaşamayacak insanlardan bahsedeceğim. Bu tip insanlar, hayatları boyunca bir asalak gibi başkalarının sırtından geçinip kendini bir yere konumlandırmaya çalışır ve kendini yetiştirecek en ufak bir hamlede dahi bulunmazlar. Bu insanlar toplumun içinde sürekli bir yerlerde birilerinin kanını emmeye, birilerinin enerjisini düşürmeye veya hiç olmazsa birilerini kendilerine benzetmeye çalışırlar.

Bu insanlar elbette böyle doğmuyorlar. Ancak bir noktadan sonra bilinçli bir şekilde “yaralanmamak için yaralamalısın” düşüncesiyle hareket ediyorlar. Bu insanların başarılı olan insanlara öfkesi büyük. Kendi başarısızlıklarının acısını çıkarmaya çalışıyorlar. Oysaki o enerjiyi olmak istediği kişiye çevirseler, başkasına öfkeyle değil kendine duyduğu inanç ve çaba ile beslenseler nasıl güzel olacak. Ama bunu göremiyorlar.

Bakın bir de yeterli olgunluğa asla erişemeyecek insanlar bazında şöyle modeller var: Evlenip büyüdüğünü sanan hatta bir de evlendikten sonra çocuk sahibi olunca adam olduğunu, hayatı görüp geçirdiğini, 40 fırın ekmeği yiyip bilge olduğunu sanan türünün nadir bulunanları var. Samimi söylüyorum; bu insanlara sadece zavallı gözüyle bakıp geçin ve düşünecek kadar bile enerjinizi ve zamanınızı vermeyin. Yazık olur.

Bu tip insanlar beynini rölantide çalıştırmaya fazlasıyla alışmıştır. Üstüne bir de ‘hayat’ diyerek sorumluluğu üzerinden atmaya çalışıyordur. Zannediyordur ki, kimse bunun farkında değil.

Tüm bunlara binaen bize düşen bunları fark edip fırsat vermemek ve hayat yolculuğumuza hayal ettiğimiz şekilde devam etmektir.